Ford Taunus – model samochodu marki Ford. Początek jego produkcji to rok 1939. Pierwszym modelem był Taunus G93A o pojemności 1172cm³. Ostatni model to Taunus TC III produkowany w latach 1979-1982.
Taunus G93A, popularnie zwany „Buckeltaunus”, czyli „garbaty Taunus”, był dwudrzwiową limuzyną z karoserią całkowicie stalową, o konstrukcji półsamonośnej (rama platformowa zespawana z resztą karoserii). Silnik 4-cylindrowy, rzędowy, benzynowy, czterosuwowy, dolnozaworowy o pojemności 1172cm³ i mocy max. 34 KM (moc stała 30 KM). Zawieszenia zależne z poprzecznymi resorami piórowymi. Prędkość podróżna 85 km/h, chwilowo dopuszczalna 105 km/h[1]. Produkowany w latach 1939-1942. Z wyprodukowanych 7092 sztuk zachowało się na świecie mniej niż 10 sprawnych egzemplarzy.
Po wojnie Ford wznowił w zakładach w Kolonii produkcję tego modelu z niewielkimi zmianami konstrukcyjnymi. Produkowany w latach 1949-1951 Taunus miał oznaczenie wewnętrzne G73A. Te model występował w wersjach Standard, Spezial i de Luxe, w późniejszych egzemplarzach (oprócze wersji Standard) zastosowano zmienioną atrapę przednią. Model powojenny występował również w karoserii 4-drzwiowej, jako kombi, furgon i kabriolet[2].
Do końca lat sześćdziesiątych wszystkie modele Forda wyprodukowane przez zakład w Niemczech nosiły nazwę Taunus pochodzącą od nazwy łańcucha górskiego w Niemczech, i tak produkowano Taunusy 12 M, 15 M, 17 M, 20 M, 26 M, gdzie im wyższy numer, tym wyższa klasa auta (12 M jest poprzednikiem modelu Escort, a 26 M Granady I).
