Niniejszy 1966 Mustang Shelby GT350-H Fastback ma numer podwozia SFM6S1571. Jest wyposażony w cztery biegową ręczną skrzynię biegów ale opuścił fabrykę z automatyczną, jak było w przypadku większości z tych samochodów Hertza.

Ten samochód Shelby wyszedł z fabryki 17 kwietnia 1966 i wysłany został do Dallas, gdzie był sprzedawany przez nowe Norm Williams Ford dla Hertz. Ten samochód przechodził przez kilka lat z rąk do rąk różnych właścicieli, obecnie znajduje się w dobrych rękach i został wyremontowany. Przebudowano mu kompletnie silnik i zawieszenie, które zasługuje na uwagę. Od tamtej pory przejechał ok. 2000km.

Samochód został sprzedany w 2007 roku w Monterey Sports & Classic Car Auctios. Jego cenę oszacowano wtedy na 150-175 tysięcy dolarów. Jednakże został sprzedany za 137 tysięcy dolarów.

Pierwsze lata sprzedaży modelu GT350 były dobre, ale nie były wystarczające. W celu pobudzenia sprzedaży jeszcze w 1966 r., zwrócono się do Carroll Shelby Peyton Cramer, aby wypróbował nową flotę. Ku zdumieniou wszytskich, w Hertz Car Rental Company zakupiono 1000 samochodów. Firma Hertz założyła „The Hertz Sports Car Club”, który dostarczył ograniczoną liczbę wysoko wydajnych samochodów do wynajęcia dla klientów.

Samochody mogły być wynajęte przez każdego, choć były pewne wymagania. Osoba, która chciała wynająć samochód musiała mieć co najmniej 25 lat i posiadać prawo jazdy. Większość samochodów była malowana fordowską czernią z paskami złota. Pierwsze samochody posiadały manualną skrzynie biegów, ale firma szybko zmieniła je na automatyczne, ponieważ klienci zwracali zbyt często uszkodzone przekładnie. Najczęściej można było zobaczyć te samochody podczas weekendowych wyścigów.

W 1969 roku Mustang został całkowicie odmieniony. Buda została skonstruowana z włókna szklanego i został wyposażony w pięć NACA w stylu kaptur Scoops. Zmieniono też jednostkę napędową na Cleveland 351 w układzie widlastym V8, który posiadał 300 koni mechanicznych. Zgodnie z kapturem był Cleveland 351 cali sześciennych V8, który został oceniono na 300 koni mechanicznych. Na przodzie znalazła się krata na chłodnicy wyposażona w dwa reflektory. Obręcze kół zostały wykonane z aluminium, a opony zmienione na radialne Polyglas Goodyear GT.

Informacje dotyczące Silnika Cologne 2.0 V6 OHV. W zasadzie wszystko co trzeba o nim wiedzieć.
Read the rest of this entry »

Ford Capri, model samochodu osobowego, produkowanego przez Ford Motor Company w Europie. Bazując na sukcesach Forda Mustanga, Ford postanowił wprowadzić do europejskiej oferty podobny model. Prace trwały od 1964 roku w Anglii i Niemczech, efektem ich było tylno napędowe coupé, które było produkowane od 1969 roku do 1984 w Niemczech i do 1987 w Anglii.

Ford Taunus – model samochodu marki Ford. Początek jego produkcji to rok 1939. Pierwszym modelem był Taunus G93A o pojemności 1172cm³. Ostatni model to Taunus TC III produkowany w latach 1979-1982.

Taunus G93A, popularnie zwany „Buckeltaunus”, czyli „garbaty Taunus”, był dwudrzwiową limuzyną z karoserią całkowicie stalową, o konstrukcji półsamonośnej (rama platformowa zespawana z resztą karoserii). Silnik 4-cylindrowy, rzędowy, benzynowy, czterosuwowy, dolnozaworowy o pojemności 1172cm³ i mocy max. 34 KM (moc stała 30 KM). Zawieszenia zależne z poprzecznymi resorami piórowymi. Prędkość podróżna 85 km/h, chwilowo dopuszczalna 105 km/h[1]. Produkowany w latach 1939-1942. Z wyprodukowanych 7092 sztuk zachowało się na świecie mniej niż 10 sprawnych egzemplarzy.

Po wojnie Ford wznowił w zakładach w Kolonii produkcję tego modelu z niewielkimi zmianami konstrukcyjnymi. Produkowany w latach 1949-1951 Taunus miał oznaczenie wewnętrzne G73A. Te model występował w wersjach Standard, Spezial i de Luxe, w późniejszych egzemplarzach (oprócze wersji Standard) zastosowano zmienioną atrapę przednią. Model powojenny występował również w karoserii 4-drzwiowej, jako kombi, furgon i kabriolet[2].

Do końca lat sześćdziesiątych wszystkie modele Forda wyprodukowane przez zakład w Niemczech nosiły nazwę Taunus pochodzącą od nazwy łańcucha górskiego w Niemczech, i tak produkowano Taunusy 12 M, 15 M, 17 M, 20 M, 26 M, gdzie im wyższy numer, tym wyższa klasa auta (12 M jest poprzednikiem modelu Escort, a 26 M Granady I).